با رحلت پیامبر خاتم صلى الله علیه و آله، جریان نفاق قدرت یافت و با استفاده از اوضاعِ آشفته سیاسى و اجتماعى توانست خلافت را از جایگاه حقیقى خود خارج سازد و اهل‏بیت علیهم السلام را مهجور نماید. مهجور شدن اهل بیت پیغمبر صلى الله علیه و آله منجر به مهجوریت قرآن کریم شد. و هر چه از رحلت رسول خدا صلى الله علیه و آله گذشت به این دو یادگار پیامبر صلى الله علیه و آله بیشتر ظلم شد، تا کار به جایى رسید که در 61 هجرى فرزندان پیامبر صلى الله علیه و آله را در کربلا مظلومانه به شهادت رساندند.
ما معتقدیم حادثه خونین عاشورا یکى از پیامدهاى تلخ سقیفه بنى‏ساعده است. اگر حق على علیه السلام غصب نمى‏گردید هرگز بنى‏امیّه قدرت نمى‏یافتند و هیچ یک از جنایت‏ها و بدعت‏هایى که تا سال 61 هجرى پدید آمد به‏وجود نمى‏آمد و امام حسین علیه السلام و یارانش به شهادت نمى‏رسیدند.
مهیار دیلمى مى‏گوید:
          فَیَوْمُ السَّقیفَةِ یَابْنَ النَّبِىّ             طَرَّقَ یَوْمُکَ فى‏ کَرْبَلا «2»
یعنى اى زاده مصطفى این روز سقیفه بود که راه کربلا را هموار کرد. و در شعر بعدى مى‏گوید: از آنجا که حقّ على و فاطمه زیر پا نهاده شد تو را کشتند ...
انحرافات فرهنگى و اجتماعى از آنجا آغاز شد که على علیه السلام، مفسّر و مبیّن قرآن کریم از امامت و رهبرى کنار گذاشته شد و کسانى زمامدارى جامعه نوبنیاد اسلامى را به‏عهده‏ گرفتند که به هیچ وجه شایستگى آن امر را نداشتند.